රාජකාරි ජීවිතයෙන් සීයට පනහක්, ඒ කියන්නෙ අවුරුදු තුනක් තිස්සෙ ඇදිල ගිය ව්‍යාපෘතියක් සාර්ථකව නිමකරල ඒ සතුට භුක්ති විඳින ගමන් තමයි මේ දවස්වල අපි ඉන්නෙ. ඒකෙ කූටප්‍රාප්තිය එලඹෙන්නෙ හෙට, ඔක්තෝබර් 28. ඒ කියන්නෙ ඒ හදපු අහවල් එක හෙට තමයි එයාගෙ අයිති කාරයගෙ රටට, ඒ කියන්නෙ ඉන්දියාවට කැන්දන් යන්නෙ. ඉතින් අපි හෙට දවසෙ පෙල ගැහිල, අව්වෙ ඉඳල, ලොකු මහත්තැන් කියන දේවල් අහගෙන ඒවට අප්පුඩි ගහලා, දරුවෙක් වගේ හදාපු අපේ නිෂ්පාදනය එයාට හිමි තැනට යන්න සමුදෙන්න තමයි බලාපොරොත්තුව. ඒක මොකද්ද කියල මම නොකීවට අනිවාර්යයෙන්ම ඒ නිෂ්පාදනය ලාංකීය කාර්මීකරණයේ සුවිශේෂී සලකුණක්. ඒ ගැන ඒ ගානට ලිව්වම ඇති.
ඊට අමතරව උන්නැහේ තවත් වැඩකට අත ගහල ඉන්නෙ මේ දවස්වල. ඒක නං අමුතුම වැඩක්. සෑහෙන කාලෙක ඉඳලා තියෙනවා ආසාවක් ගෙදර පිචර් හෝල් එකක් හදා ගන්න. ඒ හා සම්බන්ධ වැඩකට තමයි අත ගහල තියෙන්නෙ. දැනට තරමක ප්‍රගතියක් තියෙනවා. ඔය බලිකුරුට්ට දැක්කම හිතා ගතෑකිනෙ ප්‍රගතියෙ තරම. (ඕව පාට කොර කොරා ඉන්න වෙලාවක් නෑ)
e bay එකෙන සෑහෙන තරං බඩු ගොඩක් ඕඩර් කොරාගෙන තමයි වැඩේට බැස්සෙ. මේ දවස් වල බඩු ටිකෙන් ටික ලැබෙමින් පවතිනවා. ඒ බඩු ඇනවුම් කරල තියෙන්නෙ මහ ගෙදර ලිපිනයට ලැබෙන විදිහට නිසා සැරෙන් සැරේ සොදිසි කොරල බලන්න ඔනෙ ආවද නැද්ද කියලා. පොඩි ප්‍රශ්නෙකට තියෙන්නෙ ලියුම් මාම කලබොල වෙලා අපේ තාත්තගෙන් අහල තියෙනව මේ හැටි රට බඩු එන්නෙ කාගෙන්ද කියල. මිනිහටත් ඕන්නැති දෙයක් නෑනේ. ඒ වුනාට ඒ විදිහට විමසිලිමත් වෙන එක නං අගය කොරන්න ඕනෙ. මට බය තියෙන්නෙ මිනිහ බැරිවෙලාවත් ආයෙ පොලිසියටවත් කිව්වොත් මෙන්න අහවල් ගෙදරට නිතරම රට බඩු පාර්සල් එනව ඒ ගැන සැකයි කියලා...
බඩු ටික ඔක්කොම එකතු කරගත්තට පස්සෙ වැඩේ ගැන පිලේ පැදුරෙ ලියවෙයි විස්තර පින්තූර එක්කම. අවශ්‍ය අයට ඒ පාරෙ ගිහින් තමුන්ටත් එහෙම දෙයක් කොරගන්න පුළුවන් එතකොට.
තව එක පාර්සලයයි එන්න තියෙන්නෙ. ඒකෙ එන්නේ condenser lense එක. ඔන්න පුංචි ඉඟියකුත් දුන්න වැඩේ ගැන. හැබැයි දැන ඒක එන්න ඕන කාලෙ නං පැනල. මොකද දන්නෑ පරක්කු.
කොටසක් බඩු මහ ගෙදර, තවටිකක් මෙහෙ ගෙදර, තවත් එකක් තාම තැපෑලෙ. මට මතක් වෙන්නෙ අර කවුදෝ කියල තිබුන කවියක්, අර "මුවෙක් හැඬුවා සබර ගමුවේ" කියල ඉවර වෙන්නෙ.
අපොයි එහෙම නොවේවා...!!!
