ඒජන්ත උන්නාන්සෙගේ සෙමර වලිගේ..

රාජකාරි ගමනක යෙදෙන අතරතුර සුදු ජාතික ඒජන්තවරයා හදිසියේ සිය ගමට පැමිණීම ගම්මුන්ට මහත් වූ කුතුහලය දනවන කාරණයක් විය.

කිසිදා නොදු‍ටු ඒජන්ත උන්නාන්සේගේ හැඩරුව කෙබඳුදැයි දැන ගැනීමේ ආශාවෙන් පොළඹවනු ලැබූ ගැමියෝ ආරංචිය සැලවූ විගස වැල නොකැඩී ගොස් මාර්ගය අසල ‍රැස් වී, නෙත සිත පුරා ඒජන්ත උන්නාංසේ දැක බලා ගත්හ.

එතැන් පටන් දින කීපයක්ම යනතෙක් ගමේ ප්‍රධාන මාතෘකාව බවට පත්වූයේ ඒජන්ත වරයා ගමට පැමිණීම පිළිඹඳ ප්‍රවෘත්තියයි.

කාන්තාවන්ට ඔවැනි දේ පිළිඹඳ කතාකිරීමට ගමේ නාන තො‍ටුපොළ කදිම තැනක් විය. පිරිමි නොගැවසෙන නිසා එතැන තම රහස් කතාකිරීමට ඔවුනට බාධාවක් නොවීය.

....

"ඒජන්ත උන්නාංසෙගෙ සුද... මමනං උපන් තේකට දැකල නෑ බං එහෙම සුදක්...ආ...සා...වේ... බෑ..."  

සොබනි වටපිට බලා කීවේ හඬ පහත් කරමින් තම යෙහෙලියන්ට පමණක් ඇසෙන පරිදිය.
" අම්මපා හැබෑව සොබනියෝ... කිව්වට මොකෝ...ගමන් ලතාව දැක්කම මට නම් ඉවසිල්ලක් නැතිඋණා බන්...පද්ද පද්දා... හරී... නිස්කාන්සුවෙ ඇවිදින්නෙ... හුරතලේ... බැරුවා.."    

එතන හාමිද තම සිතැඟි පළකලාය.

"මට නං ඔයි ඔක්කෝටම වැඩිය හිත ගියෙ... උන්නාන්සේ අර වන වනා ගිය සෙමර වාගෙ වලිගෙට... අල්ලල බලන්නවත් වුණානං..., අපිට කොහෙන්ද එහෙවු පිණක්....දුකේ බෑ..." 

සපුමලී කියා සිටියේ ශෝකයෙනි.

"උන්නාන්සෙ හොඳ නිවිච්ච හැදිච්ච පාටයි... කාට උනත් ඔළුව වනලා තමයි ගියේ...මටනං හරිම ගවුරවයක් හිතුණා බං... ඒකයි මම උන්නාන්සෙට එතනම වැන්දේ"

"මොකෝ උඹ විතරක්..! මග දිගට හිටපු උදවිය ඔක්කෝම උන්නාන්සෙට වැන්දේ..."

"ඒකටත් එක්ක උන්නාන්සෙගේ පිටේ නැගලා හිටපු ගොයිය!  උන්දෑ නං මහාම ආඩම්බරකාර පාටයි......කවුදෑ... බං ඒකා..?!!." "

"නොදකිං උන්දෑ නං... මතක් කරන්න එපා... කෙවිටකුත් කරකවකව ගෑණු දිහා බල බලා ගිය හැටි විතරක්..."

...